Horloge

Verwonderd keek hij op zijn horloge. Een goed merk, batterij zal zeker een jaar meegaan, er zijn geen opmerkingen gekend behalve goede, wist de verkoopster twee maanden eerder te vertellen.

Daarom dat hij nu sprakeloos naar zijn juweeltje zit te turen. De wijzers geraken geen seconde vooruit. De verkoopster heeft toch niet per ongeluk een oude batterij gebruikt? Hoe is het anders mogelijk? Had hij dan een miskoop gedaan? Geloven wat verkopers graag beweren was geen eigenschap welke bij hem paste. En toch was hij in de val getrapt, zo leek het toch.

Of geloofde hij teveel in zichzelf? Op internet had hij de site van de winkels in de buurt gevonden. De meesten verkochten alleen peperdure merken. Hij had zich voorgenomen niet teveel geld uit te geven om te weten hoe laat het is. In plaats van zijn smartphone te moeten opduiken, wilde hij het gemak van een blik op een instrument aan zijn pols. Niet te duur, wel makkelijk. Gelukkig was er een winkel in de buurt met een uitgebreide website waar alle prijscategorieën te vinden waren. Alle? Zover had hij niet gekeken. Hij zocht onder de honderd euro en vond een uitgebreide keuze. De koopbare modellen had hij in een vergelijkingstabel gegoten en was zo tot de slotsom gekomen dat de horloge die hij nu heeft de beste koop was. De, mogelijk voorlopige, prijsdaling van zowat zeventig procent had zijn overtuiging een extra boost gegeven. Al bij al was het niet de goedkoopste, de prijsverlaging zette de horloge wel aan de lage kant.

Met een verwachtingsvolle blik durfde hij na zeker twee minuten terug naar zijn pols te kijken. Het toestel bleef zag er nog steeds hetzelfde uit, de wijzers hadden niet bewogen. Of had hij zich vergist, er stonden geen streepjes bij elke minuut. Met iets gerichter kijken, vond hij de ook nog steeds stilstaande secondewijzer, dat was al een zekerheid. Woordeloze ideeën flitsten door zijn hersens; schichten van denkbare oorzaken, flitsen van wat hij de laatste minuten had gedaan, niets van dat alles bracht een oplossing.

Bijna radeloos begon hij zijn uitval te bedenken welke hij naar de verkoopster zou richten. Hij schudde zijn hoofd. Aha, zou dit misschien helpen zijn kleinood terug in beweging te krijgen. Voorzichtig maakte hij de armband los, nam de horloge langs de zijkant vast. Als bij wonder draaide de minutenwijzer even achteruit. Nu begon de horloge helemaal gek te doen, dacht hij. Of was hij het die deze foute beweging veroorzaakte? Opwinden moest hij de horloge niet, batterijen doen dit gelijkmatiger. Toch voelde hij even aan het ronde schroefje, de wijzers bewogen. Verschrikt duwde hij het in. De secondewijzer verliet blij zijn stilstand.

Populaire posts van deze blog

Schijnvertoning

De stille jongen