Luc Van Roosbroeck

  ik zal je verrassen in je nekvel grijpen op een moment dat je niets verwacht zachtjes in je oor bijten of een speelse uithaal doen je vastgrijpen in je middel met duwende vingers je een kronkeling ontlokken je zal lachen zonder het te willen ondergaan, er is geen ontkomen aan ik blijf kriebelen tot je niet meer kan of tot je mij de kans geeft je innig te omhelzen

  rijden langs het water briesje langs je gezicht kilometers trappen alsof het niets is omgeving gaat voorbij neem ze in je op mee naar de volgende stop beleef de rust van water stress stroomt uit je hoofd de mooie vergezichten het kabbelende  water opgewekte gezichten rondom je maken je blij blijven genieten van uurtjes vrij van die mooie schoonheid die je anders niet ziet in natuur en vriendin die zalig naast je rijdt geen woord hoeft gezegd je voelt je samen goed op weg naar een volgende stop om samen gelukkig te zijn