Zevenenzeventig
A: Zevenenzeventig. Ja, zevenenzeventig. Ik vind dat een mooi getal. B: Pardon. Zei u iets, mijnheer? A: Welja. Ik zei, zevenenzeventig, ik vind dat een mooi getal. B: Waarom begint u nu een woord te zeggen dat u mooi vindt? Heeft dat voor u een betekenis of zo, mijnheer? A: Bah, dat schiet me ineens te binnen. En zeg nu zelf, … zevenenzeventig. Toch mooi hé. Ik spreek dat woord regelmatig uit. Nu we hier zitten, komt het ook weer ineens in mijn hoofd. B: Dan moet u toch iets hebben met dat getal. Is er iets gebeurd in 1977 bijvoorbeeld, waardoor u hier iets mee associeert? A: Ik vermoed dat er wel iets zal gebeurd zijn in 1977. Het zou vreemd zijn moest dat niet zo zijn, denk je niet? B: Dat is zo, inderdaad. Ik kan over dat jaar niet meespreken. Is er dat jaar iets gebeurd waardoor het getal een bijzondere waarde kreeg? A: Dat weet ik niet meer. Kan jij alles onthouden met jaartal en al erbij? Ik niet, dat heb ik trouwens nooit gekund. B: Zo te horen heeft het dus nie